hep

hep aynı teraneleri okuyoruz çünkü ................. .

lay in the blanks;

- tembeliz
- başka terane bilmiyoruz okuyacak
- bu da bize yazılmış bir kere
- artık çok geç
- cidden okuyabiliyor muyuz
- .
-

algıda çatlak

sürekli bir arkamıza bir ilerilere bakıyor, tökezliyor sık sık, düşüyoruz bazı bazı. ancak düşünce şu an ve burada olduğumuzu farkediyoruz ama o zamanda geç kalmış olma hissinden kurtulamıyor, başlıyoruz küfre, ha babam de babam..
acep nedendir ?

duvarlar

sürekli duvarlar örüyoruz, sonra onları yıkmaya çalışıyoruz, yıkıyoruz. örüyoruz, yıkıyoruz. örüyoruz, yıkıyoruz. biz bunu niye ve hep yapıyoruz?